пашто́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пашто́вы |
пашто́вая |
пашто́вае |
пашто́выя |
| Р. |
пашто́вага |
пашто́вай
пашто́вае |
пашто́вага |
пашто́вых |
| Д. |
пашто́ваму |
пашто́вай |
пашто́ваму |
пашто́вым |
| В. |
пашто́вы (неадуш.)
пашто́вага (адуш.) |
пашто́вую |
пашто́вае |
пашто́выя (неадуш.)
пашто́вых (адуш.) |
| Т. |
пашто́вым |
пашто́вай
пашто́ваю |
пашто́вым |
пашто́вымі |
| М. |
пашто́вым |
пашто́вай |
пашто́вым |
пашто́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вае́нна-пашто́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вае́нна-пашто́вы |
вае́нна-пашто́вая |
вае́нна-пашто́вае |
вае́нна-пашто́выя |
| Р. |
вае́нна-пашто́вага |
вае́нна-пашто́вай
вае́нна-пашто́вае |
вае́нна-пашто́вага |
вае́нна-пашто́вых |
| Д. |
вае́нна-пашто́ваму |
вае́нна-пашто́вай |
вае́нна-пашто́ваму |
вае́нна-пашто́вым |
| В. |
вае́нна-пашто́вы (неадуш.)
вае́нна-пашто́вага (адуш.) |
вае́нна-пашто́вую |
вае́нна-пашто́вае |
вае́нна-пашто́выя (неадуш.)
вае́нна-пашто́вых (адуш.) |
| Т. |
вае́нна-пашто́вым |
вае́нна-пашто́вай
вае́нна-пашто́ваю |
вае́нна-пашто́вым |
вае́нна-пашто́вымі |
| М. |
вае́нна-пашто́вым |
вае́нна-пашто́вай |
вае́нна-пашто́вым |
вае́нна-пашто́вых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паштма́йстар, -тра, мн. -тры, -траў, м. (уст.).
Кіраўнік паштовай канторы.
|| прым. паштма́йстарскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паштма́йстар, ‑тра, м.
Уст. Кіраўнік паштовай канторы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́няць, вы́му, вы́меш, вы́ме; вы́мі; вы́няты; зак., што.
Узяць знутры або перамясціць знутры наверх.
В. газеты з паштовай скрынкі.
В. рукі з кішэняў.
|| незак. выма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бюва́р, ‑а, м.
Папка або партфель для захоўвання паштовай паперы, канвертаў, карэспандэнцыі і інш.
[Фр. buvard.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́няць, выму, вымеш, выме; зак., што.
1. Дастаць адкуль‑н., з чаго‑н. Выняць газеты з паштовай скрынкі. □ Маладзіца выняла з печы чыгунок і паставіла на стол. Мележ. [Пячнік] спрытна пастукаў малатком па сценцы.., выняў адну цагліну, другую і пашоргаў у дымаходзе тоўстым дротам. Даніленка. // Выставіць што‑н. устаўленае. Выняць дубэльты з вокнаў. // Выцягнуць, выслабаніць што‑н. Выняць нагу са стрэмя.
2. Спец. Вычарпаць (зямлю, грунт) каўшом. Выняць грунт з катлавана.
•••
Выняць душу — а) давесці да смерці; б) маральна замучыць, знясіліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карэспандэ́нцыя, ‑і, ж.
1. Паштовая перапіска паміж асобамі або ўстановамі. Весці карэспандэнцыю.
2. зб. Пісьмы, паштова-тэлеграфныя адпраўленні. Паштовай скрынкай .. я не карыстаўся, маючы шматгадовую звычку атрымліваць карэспандэнцыю на паштамт. Васілёнак. Народны суддзя Міхаіл Пятровіч Жураўлёў праглядаў карэспандэнцыю: дырэктывы, інструкцыі міністэрства юстыцыі, розныя скаргі. Капусцін.
3. Артыкул, паведамленне пра бягучыя падзеі, дасланыя ў газету або часопіс. Змясціць у газеце карэспандэнцыю. □ [Шынклер] робіцца рабкорам і карэспандэнцыі свае, поўныя запалу і непрымірымасці да таго, што перашкаджае савецкім людзям у іх рабоце, пасылае ў акруговую бабруйскую газету «Камуніст». Арабей. З Коўна Т. Корзан пісаў карэспандэнцыі ў герцэнаўскі «Колокол». Мальдзіс.
[Лац. correspondentia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
знак, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Метка, прадмет, якім абазначаецца, выражаецца што-н.
Знакі адрознення (умоўныя абазначэнні на форменным адзенні, якія паказваюць род войск, званне і пад.). Знакі ўзнагароды (пра ордэны, медалі). Грашовы з. (крэдытны білет). З. паштовай аплаты (марка).
2. Знешняе сведчанне, прымета чаго-н.
Знакі ўвагі.
Нядобры з.
Маўчанне — з. згоды.
3. Жэст, рух, якім сігналізуюць, паведамляюць што-н.
Падаць з. галавой.
◊
Пад знакам чаго (высок.) — кіруючыся якой-н. ідэяй, якім-н. імкненнем.
Пад знакам барацьбы за міжнародную бяспеку.
У знак чаго — як сведчанне, доказ чаго-н., выяўляючы, паказваючы што-н.
У знак памяці.
У знак пратэсту.
|| прым. зна́кавы, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.; спец.).
Знакавая сістэма (сістэма знакаў як сродак камунікацыі ў 2 знач.; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перахава́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
1. Схаваць у іншым месцы. Перахаваць грошы ў больш надзейнае месца. □ [Рыгор:] — Твой пашпарт ляжыць у паштовай скрынцы... На вашых дзвярах... Калі бацька не перахаваў да гэтага часу... Арабей.
2. Хаваючы, зберагчы, не даць загінуць. [Іван Пракопавіч:] — Перахаваем вінтоўкі, а людзі знойдуцца. Навуменка. Некалькі разоў давалі .. [Мані] невялікія даручэнні: раскідаць лістоўкі, занесці ва ўмоўленае месца яду падпольшчыкам, перахаваць колькі дзён патрэбнага чалавека. Місько.
3. Схаваць, пахаваць усё, многае.
перахава́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.
1. Выкапаўшы з магілы, пахаваць нябожчыка ў другім месцы. Зося ведала, што могілкі перакананы. Яны пераносяцца ў іншае месца, і людзям дазволена перахаваць сваіх блізкіх... Прокша.
2. Пахаваць усіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)