пачына́цца гл. пачацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пачына́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пачына́ецца пачына́юцца
Прошлы час
м. пачына́ўся пачына́ліся
ж. пачына́лася
н. пачына́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пачына́цца несов.

1. начина́ться; (о собрании — ещё) открыва́ться; (начинать проявляться в действии, возникать — ещё) поднима́ться; (о разговоре — ещё) заходи́ть; см. пача́цца;

2. страд. начина́ться; открыва́ться; предпринима́ться, затева́ться; заводи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачына́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да пачацца.

2. Зал. да пачынаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пача́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чне́цца; зак.

Узнікнуць, пачаць адбывацца, наступіць.

Праца пачалася.

Пачалося лета.

|| незак. пачына́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зачина́ться прост. пачына́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

почина́ться страд. пачына́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начина́ться возвр., страд. пачына́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

світа́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак.

1. безас. Пачынаць развіднівацца (аб набліжэнні ўсходу сонца).

Зімой світае позна.

2. Пачынацца, наступаць (пра дзень).

Пасля ночы світае дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затева́ться страд. заду́мвацца, выду́мвацца; распачына́цца, пачына́цца; ла́дзіцца, нала́джвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)