пачына́цца гл. пачацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пачына́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пачына́ецца пачына́юцца
Прошлы час
м. пачына́ўся пачына́ліся
ж. пачына́лася
н. пачына́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пачына́цца несов.

1. начина́ться; (о собрании — ещё) открыва́ться; (начинать проявляться в действии, возникать — ещё) поднима́ться; (о разговоре — ещё) заходи́ть; см. пача́цца;

2. страд. начина́ться; открыва́ться; предпринима́ться, затева́ться; заводи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачына́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да пачацца.

2. Зал. да пачынаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачына́цца гл. пачацца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пача́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чне́цца; зак.

Узнікнуць, пачаць адбывацца, наступіць.

Праца пачалася.

Пачалося лета.

|| незак. пачына́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зачина́ться прост. пачына́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

почина́ться страд. пачына́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начина́ться возвр., страд. пачына́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

світа́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак.

1. безас. Пачынаць развіднівацца (аб набліжэнні ўсходу сонца).

Зімой світае позна.

2. Пачынацца, наступаць (пра дзень).

Пасля ночы світае дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)