пачасту́нак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пачасту́нак |
пачасту́нкі |
| Р. |
пачасту́нку |
пачасту́нкаў |
| Д. |
пачасту́нку |
пачасту́нкам |
| В. |
пачасту́нак |
пачасту́нкі |
| Т. |
пачасту́нкам |
пачасту́нкамі |
| М. |
пачасту́нку |
пачасту́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пачасту́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.
Ежа, пітво, якімі частуюць каго-н.
Нагатаваць многа пачастункаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пачасту́нак, -нку м. угоще́ние ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пачасту́нак, ‑нку, м.
1. Ежа, пітво, якімі частуюць каго‑н. На прыпеку перад чалеснікам патрэсквала сухая лучынна: гатаваўся найпершы сялянскі пачастунак — яешня. Сабаленка. [Таварышы] заўсёды прыносілі пачастункі: булкі, цукар, сала. П. Ткачоў. [Сняжок] вельмі любіў салодкае і калі бачыў у руках у мяне цукар, дык не адыходзіў датуль, пакуль не атрымліваў пачастунак. Бяганская.
2. Тое, што і частаванне. А як жа з госцем не пачаставацца? Гэта не часта, а раз у год. І ідуць пачастункі, вядуцца сватанні, раскідаюцца запросіны. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пачасту́нак ’частаванне’, ’тое, чым частуюць’ (ТСБМ). З польск. poczęstunek ’тс’, якое да czestowac < cześć ’гонар’ (параўн. рус. честовать ’ушаноўваць’), але ўжо ў XV ст. cze‑ змянілася ў czę‑ пад уплывам część (Патабня, РФВ, 3, 181).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
луку́лаўскі, -ая, -ае.
У выразе: луку́лаўскі абед (кніжн.) — багаты пачастунак, пір.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хрысці́ны, -ці́н.
Хрысціянскі абрад хрышчэння, а таксама пачастунак пасля гэтага абраду.
|| прым. хрысці́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
магары́ч, -у́, м. (разм.).
Пачастунак, які наладжвае той, хто атрымаў прыбытак у сувязі з выгаднай здзелкай.
Паставіць м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бары́ш, -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Пачастунак пасля куплі-продажу.
2. Чысты прыбытак ад гандлю або перапродажу.
Атрымліваць барышы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
угоще́ние ср.
1. (действие) пачасту́нак, -нку м.; разг. пачо́стка, -ткі ж.; неоконч. частава́нне, -ння ср.;
2. (пища, питьё) пачасту́нак, -нку м.; разг. пачо́стка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)