паця́гваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паця́гваю |
паця́гваем |
| 2-я ас. |
паця́гваеш |
паця́гваеце |
| 3-я ас. |
паця́гвае |
паця́гваюць |
| Прошлы час |
| м. |
паця́гваў |
паця́гвалі |
| ж. |
паця́гвала |
| н. |
паця́гвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паця́гвай |
паця́гвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
паця́гваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паця́гваць несов.
1. безл. (о запахе, ветре) потя́гивать;
2. потя́гивать, тяну́ть, дёргать;
3. покрыва́ть;
п. кажу́х сукно́м — покрыва́ть кожу́х сукно́м;
4. разг. (пить медленно, с перерывами) потя́гивать;
5. (курить) потя́гивать;
1-5 см. пацягну́ць 3, 5, 7, 9, 10
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што, за што і без дап.
1. Час ад часу, злёгку, паціху цягнуць. Ніна пацягвала з кубка чай, а Яроціха .. не пераставала гаварыць. Лобан. [Чалавек] раскурваў люльку: прыкрыў вялікім пальцам тытунь і дробна пацягваў з цыбука. Чорны. З-за Рамянкі пацягваў калючы вецер. Асіпенка. / у безас. ужыв. Там [у даліне] была ўжо засень, адтуль пацягвала вільготным халадком блізкай начы. Самуйлёнак.
2. Незак. да пацягнуць (у 8 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
потя́гивать несов., разг. паця́гваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паця́гванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. пацягваць, пацягвацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паця́гвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да пацягнуцца (у 1 знач.).
2. Зал. да пацягваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паця́гвацца несов.
1. потя́гиваться; тяну́ться;
2. страд. потя́гиваться; покрыва́ться; см. паця́гваць 2, 3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Паця́гавіч, пацяжывіч ’адмысловая палка, якой пакручваюць навой пры тканні на кроснах’ (КЭС, лаг., Касп.; віл., Сл. ПЗБ; мсцісл., Жыв. сл.; віл., Шатал.; Дэмб. 2). Утворана ад пацягваць пры дапамозе суфікса ‑авіч. Параўн. польск., вялікапольск. pociągacz ’кій для прытрымлівання навою з асновай’. Сюды ж ганц. па(ц)цяжка ’кола з зубцамі ў пярэднім навоі красён’ (Сл. ПЗБ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паця́гванне ср.
1. потя́гивание;
2. потя́гивание, дёрганье;
3. покрыва́ние;
4. разг. потя́гивание;
1-4 см. паця́гваць 1-4;
5. потя́гивание; см. паця́гвацца 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кры́ть несов.
1. крыць; (покрывать — краской, позолотой и т. п.) пакрыва́ць; (обивать) абіва́ць, абабіва́ць; (обшивать тканью) абшыва́ць, паця́гваць;
кры́ть кры́шу крыць страху́ (дах);
2. (критиковать) крыць;
3. карт. біць;
кры́ть тузо́м біць ту́зам;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)