пацвялі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пацвялю́ пацве́лім
2-я ас. пацве́ліш пацве́ліце
3-я ас. пацве́ліць пацве́ляць
Прошлы час
м. пацвялі́ў пацвялі́лі
ж. пацвялі́ла
н. пацвялі́ла
Загадны лад
2-я ас. пацвялі́ пацвялі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пацвялі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пацвялі́ць сов., разг. подразни́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пацвялі́ць, ‑цвялю, ‑цвеліш, ‑цвеліць; зак., каго.

Разм. Цвяліць некаторы час. Пацвяліць сабаку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подразни́ть сов. падражні́ць, пацвялі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)