пацвялі́ць, ‑цвялю, ‑цвеліш, ‑цвеліць; зак., каго.
Разм. Цвяліць некаторы час. Пацвяліць сабаку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)