пацвялі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пацвялю́ |
пацве́лім |
| 2-я ас. |
пацве́ліш |
пацве́ліце |
| 3-я ас. |
пацве́ліць |
пацве́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
пацвялі́ў |
пацвялі́лі |
| ж. |
пацвялі́ла |
| н. |
пацвялі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пацвялі́ |
пацвялі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пацвялі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пацвялі́ць сов., разг. подразни́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пацвялі́ць, ‑цвялю, ‑цвеліш, ‑цвеліць; зак., каго.
Разм. Цвяліць некаторы час. Пацвяліць сабаку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подразни́ть сов. падражні́ць, пацвялі́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
podrażnić
зак. падражніць; пацвяліць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)