патушы́ць¹ гл. тушыць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патушы́ць² гл. тушыць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патушы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. патушу́ пату́шым
2-я ас. пату́шыш пату́шыце
3-я ас. пату́шыць пату́шаць
Прошлы час
м. патушы́ў патушы́лі
ж. патушы́ла
н. патушы́ла
Загадны лад
2-я ас. патушы́ патушы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час патушы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патушы́ць I сов. потуши́ть, погаси́ть; (свечи, лампу — ещё) заду́ть

патушы́ць II сов., кул. потуши́ть, потоми́ть;

п. мя́са — потуши́ть (потоми́ть) мя́со

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патушы́ць ​1, ‑тушу, ‑тушыш, ‑тушыць; зак., што.

Спыніць гарэнне; пагасіць. Агонь дастаў толькі хлеў суседняй гаспадаркі. Але некалькі чалавек.. узлезлі на хлеў і хутка патушылі салому, якая ўжо задымілася. Шамякін. Вокны свяціліся: выходзячы, настаўнік забыўся патушыць лямпу. Колас.

патушы́ць ​2, ‑тушу, ‑тушыш, ‑тушыць; зак., што.

1. Утушыць усё, многае.

2. і без дап. Тушыць некаторы час (гл. тушыць ​2).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патушыць, пагасіць, загасіць, задзьмуць / вадкасцю: заліць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

тушы́ць², тушу́, ту́шыш, ту́шыць; ту́шаны; незак., што.

Варыць на малым агні ў закрытай пасудзіне.

Т. мяса.

Т. бульбу.

|| зак. стушы́ць, стушу́, сту́шыш, сту́шыць; сту́шаны і патушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны.

|| наз. тушэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тушы́ць¹, тушу́, ту́шыш, ту́шыць; ту́шаны; незак., што.

1. Спыняць гарэнне чаго-н.; гасіць.

Т. касцёр.

Т. лямпу.

2. перан. Аслабляць, памяншаць.

Т. спрэчку.

Т. злосць.

|| зак. затушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны, атушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны, абтушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны і патушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны.

|| наз. тушэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

потуши́ть​II сов., кул. патушы́ць;

потуши́ть мя́со патушы́ць мя́са.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

потуши́ть​I сов. (погасить) патушы́ць, пагасі́ць;

потуши́ть свечу́ патушы́ць све́чку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)