патка́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. патку́ патчо́м
2-я ас. патчэ́ш патчаце́
3-я ас. патчэ́ патку́ць
Прошлы час
м. патка́ў патка́лі
ж. патка́ла
н. патка́ла
Загадны лад
2-я ас. патчы́ патчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час патка́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патка́ць сов.

1. (нек-рое время) потка́ть;

2. (всё) перетка́ть;

3. (выткать по основе утком) перетка́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патка́ць, ‑тку, ‑тчэш, ‑тчэ; ‑тчом, ‑тчаце, ‑ткуць; зак., што.

1. Саткаць усё, многае. А Марына ўжо даўно паткала Ручнікі-намёты. Чарот.

2. і без дап. Ткаць некаторы час. Паткаць з гадзіну.

3. Выткаць па аснове ўтком. Паткаць чырвонымі ніткамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Патка́ць ’сустрэць’ (Яруш., Нас.), патка́нне ’сустрэча’ (Нас.). Польск. potkać (się), spotkanie, чэш. ‑tkati (potkati, setkati se) ’тс’, ст.-чэш. potka ’сустрэча’. Да прасл. *tъk‑ (< і. -е. *tukh‑): чэш. se‑tkati se ’сустрэць’ (< sъ‑tъk‑) — ст.-грэч. συν‑τυγχάνω ’сустракаю’, у якім само τυγχάνω азначае ’выпадкова сустрэцца’ (Брукнер, 571; Махэк₂, 644).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

потка́ть сов. патка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патка́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паткаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператка́ць, ‑тку, ‑тчэш, ‑тчэ; ‑тчом, ‑тчаце, ‑ткуць; заг. ператчы; зак., што.

Выткаць, паткаць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перетка́ть сов.

1. (всё, многое) ператка́ць, патка́ць;

2. (заново) ператка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патка́ны

1. пере́тканный;

2. перетка́нный;

1, 2 см. патка́ць 2, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ператка́ць, мсцісл. пірятка́ць, патка́ць ’паткаць (чым)’ у сказах: Аснувала суконныя, а пыткала хлыпянкыю… Чым піряткеш, тым і ладна…, пірітыка́ньне, пытыка́ньня ’тканне, працэс ткацтва’ (Жыв. сл.). Фармальна да пера- і ткаць. Больш падрабязна гл. ператыка́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)