патае́мны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
патае́мны |
патае́мная |
патае́мнае |
патае́мныя |
| Р. |
патае́мнага |
патае́мнай
патае́мнае |
патае́мнага |
патае́мных |
| Д. |
патае́мнаму |
патае́мнай |
патае́мнаму |
патае́мным |
| В. |
патае́мны (неадуш.)
патае́мнага (адуш.) |
патае́мную |
патае́мнае |
патае́мныя (неадуш.)
патае́мных (адуш.) |
| Т. |
патае́мным |
патае́мнай
патае́мнаю |
патае́мным |
патае́мнымі |
| М. |
патае́мным |
патае́мнай |
патае́мным |
патае́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
патае́мны, -ая, -ае.
1. Скрыты ад іншых; сакрэтны.
Патаемнае месца.
Патаемная размова.
2. Загадкавы, таямнічы.
У іх дзеяннях было нешта патаемнае.
|| наз. патае́мнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
патае́мны потаённый, та́йный, подспу́дный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
патае́мны, ‑ая, ‑ае.
Скрыты ад іншых, схаваны. Атрад пераходзіў на новае месца, а ў старым лагеры пакідаў або вопытных праваднікоў, або ў патаемным месцы запіску, у якой паведамлялася, дзе цяпер атрад. Няхай. У лесе Коля ўзлезе на любое дрэва, ён умее падрабіць голас кожнай птушкі, умее знайсці самае патаемнае гняздзечка. Васілевіч. // Тайны, сакрэтны. У малой зале замкавы суд збіраўся толькі на асабліва патаемныя працэсы. Караткевіч. Піліпка гаварыў ціха, стрымліваючы хваляванне. Яму даручаюць нейкую патаемную справу. П. Ткачоў. Ужо ідзе патаемная размова паміж дзецьмі — каб употай ад маці гадаваць .. [кацянят]. Карпюк. // Які тоіцца глыбока ў душы, запаветны, дарагі. Аднак калі дружба наша стала такой, што можна было даверыць адзін аднаму самыя патаемныя думкі, я адкрыў сваю мару. Шамякін. Ігнась зноў, як і летась, выказаў мацеры сваю патаемную думку: ён пойдзе ў школу. Мурашка. // Загадкавы, таямнічы. Нешта трывожнае і патаемнае рабілася ў вёсцы. Мужыкі збіраліся ў кучкі, спрачаліся між сабой і талкавалі. Як толькі з’яўляўся старшыня ў гэтую кучку, яны змаўкалі або пачыналі гаварыць аб чым-небудзь другім. Колас. Усё навокал было зімовае, золкае, але па-свойму прыгожае і крыху патаемнае. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Патае́мны ’схаваны ад іншых’ (ТСБМ, Нас., Шат.; КЭС, лаг), патаёмна ’тайна, скрыта’ (Гарэц., Касп.), патае́мне ’ўпотай’ (смарг., шальч., Сл. ПЗБ). З польск. potajemny, potajemnie ’тс’ (Шат., 207); формы патаёмна, як і патаенна ’употай’ (Шат.), з’яўляюцца кантамінацыямі з польск. potajemne і рус. затаённо, потаённый.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
падспу́дны, -ая, -ае (кніжн.).
Захаваны, патаемны.
Падспудная трывога.
|| наз. падспу́днасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сокрове́нный патае́мны; (желанный — ещё) запаве́тны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
потаённый прил. тае́мны, патае́мны; (потайной) патайны́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
інты́мны, -ая, -ае.
1. Глыбока асабісты, патаемны, сардэчны, шчыры; які датычыцца пачуццяў.
Інтымная размова.
Інтымная лірыка.
2. Які датычыцца палавога жыцця, сексуальных адносін.
Інтымныя паслугі.
|| наз. інты́мнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подспу́дный уст. падспу́дны; (запрятанный) захава́ны; (тайный) патае́мны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)