пасіўнае - Пошук

пасі́ўны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пасі́ўны	пасі́ўная	пасі́ўнае	пасі́ўныя
Р.	пасі́ўнага	пасі́ўнай пасі́ўнае	пасі́ўнага	пасі́ўных
Д.	пасі́ўнаму	пасі́ўнай	пасі́ўнаму	пасі́ўным
В.	пасі́ўны (неадуш.) пасі́ўнага (адуш.)	пасі́ўную	пасі́ўнае	пасі́ўныя (неадуш.) пасі́ўных (адуш.)
Т.	пасі́ўным	пасі́ўнай пасі́ўнаю	пасі́ўным	пасі́ўнымі
М.	пасі́ўным	пасі́ўнай	пасі́ўным	пасі́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

місты́чна-пасі́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	місты́чна-пасі́ўны	місты́чна-пасі́ўная	місты́чна-пасі́ўнае	місты́чна-пасі́ўныя
Р.	місты́чна-пасі́ўнага	місты́чна-пасі́ўнай місты́чна-пасі́ўнае	місты́чна-пасі́ўнага	місты́чна-пасі́ўных
Д.	місты́чна-пасі́ўнаму	місты́чна-пасі́ўнай	місты́чна-пасі́ўнаму	місты́чна-пасі́ўным
В.	місты́чна-пасі́ўны (неадуш.) місты́чна-пасі́ўнага (адуш.)	місты́чна-пасі́ўную	місты́чна-пасі́ўнае	місты́чна-пасі́ўныя (неадуш.) місты́чна-пасі́ўных (адуш.)
Т.	місты́чна-пасі́ўным	місты́чна-пасі́ўнай місты́чна-пасі́ўнаю	місты́чна-пасі́ўным	місты́чна-пасі́ўнымі
М.	місты́чна-пасі́ўным	місты́чна-пасі́ўнай	місты́чна-пасі́ўным	місты́чна-пасі́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акты́ўна-пасі́ўны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	акты́ўна-пасі́ўны	акты́ўна-пасі́ўная	акты́ўна-пасі́ўнае	акты́ўна-пасі́ўныя
Р.	акты́ўна-пасі́ўнага	акты́ўна-пасі́ўнай акты́ўна-пасі́ўнае	акты́ўна-пасі́ўнага	акты́ўна-пасі́ўных
Д.	акты́ўна-пасі́ўнаму	акты́ўна-пасі́ўнай	акты́ўна-пасі́ўнаму	акты́ўна-пасі́ўным
В.	акты́ўна-пасі́ўны (неадуш.) акты́ўна-пасі́ўнага (адуш.)	акты́ўна-пасі́ўную	акты́ўна-пасі́ўнае	акты́ўна-пасі́ўныя (неадуш.) акты́ўна-пасі́ўных (адуш.)
Т.	акты́ўна-пасі́ўным	акты́ўна-пасі́ўнай акты́ўна-пасі́ўнаю	акты́ўна-пасі́ўным	акты́ўна-пасі́ўнымі
М.	акты́ўна-пасі́ўным	акты́ўна-пасі́ўнай	акты́ўна-пасі́ўным	акты́ўна-пасі́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акты́ўна-пасі́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	акты́ўна-пасі́ўны	акты́ўна-пасі́ўная	акты́ўна-пасі́ўнае	акты́ўна-пасі́ўныя
Р.	акты́ўна-пасі́ўнага	акты́ўна-пасі́ўнай акты́ўна-пасі́ўнае	акты́ўна-пасі́ўнага	акты́ўна-пасі́ўных
Д.	акты́ўна-пасі́ўнаму	акты́ўна-пасі́ўнай	акты́ўна-пасі́ўнаму	акты́ўна-пасі́ўным
В.	акты́ўна-пасі́ўны (неадуш.) акты́ўна-пасі́ўнага (адуш.)	акты́ўна-пасі́ўную	акты́ўна-пасі́ўнае	акты́ўна-пасі́ўныя (неадуш.) акты́ўна-пасі́ўных (адуш.)
Т.	акты́ўна-пасі́ўным	акты́ўна-пасі́ўнай акты́ўна-пасі́ўнаю	акты́ўна-пасі́ўным	акты́ўна-пасі́ўнымі
М.	акты́ўна-пасі́ўным	акты́ўна-пасі́ўнай	акты́ўна-пасі́ўным	акты́ўна-пасі́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канфармі́зм, -у, м. (кніжн.).

Прыстасавальніцтва, пасіўнае прыняцце існуючага парадку, пануючых думак, модных тэндэнцый.

|| прым. канфармі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канфармі́зм, ‑у, м.

Прыстасавальніцтва, пасіўнае прыняцце існуючага парадку, пануючых поглядаў і пад.; адсутнасць уласных пазіцый і беспрынцыповае прытрымліванне таго, што насаджаецца сілай аўтарытэту, традыцыі і пад.

[Ад лац. conformis — падобны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязво́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае сілы волі; нерашучы, слабахарактарны. Бязвольная натура. □ [Лабановіч:] — Няўжо мы, Алесь, такія бязвольныя, што гэтых спакус не можам здолець? Бо гэта ж ёсць прызнанне свайго бяссілля, раз ты баішся спакусы. Колас. Абыякавасць, пасіўнае назіранне за падзеямі ўласцівы для натур бязвольных. Пшыркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасси́вный в разн. знач. пасі́ўны;

пасси́вный бала́нс эк. пасі́ўны бала́нс;

пасси́вный челове́к пасі́ўны чалаве́к;

пасси́вное избира́тельное пра́во пасі́ўнае вы́барчае пра́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сузіра́льнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць і стан сузіральнага. [Амілія і Клава] .. хадзілі пад .. ручаіну і глядзелі, як плыве вада.. Гэта сузіральнасць легла ў аснову натуры маладой Клавы. Чорны. Журботная любоў змяняецца любоўю помслівай,.. паэтычная сузіральнасць — і заклікам да рэальнага жыцця. Юрэвіч.

2. У філасофіі — пасіўнае ўспрыманне рэчаіснасці без актыўнага ўздзеяння на яе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Любоў ’пачуццё глыбокай прыхільнасці, адданасці’, ’каханне’, ’схільнасць, цяга да чаго-небудзь’ (ТСБМ, Бяльк., ТС, Яруш.). Укр. любов, рус. любовь, ст.-рус. любовь, любы, славен. ljubȋ, ljubȃv, серб.-харв. љу́би, љу́бав, макед. љубов, балг. любо́в, либо́в, ст.-слав. любы. Прасл. lʼuby, lʼubъve ўтвораны ад прыметніка lʼubъ (Бернекер, 756; Фасмер, 2, 544; Младэнаў, 283; Скок, 2, 338; БЕР, 3, 573–574). Паводле Бірнбаўма (VII Međunar. Slavistički kongres, Knjiga refer., 1, Zagreb, 1978), словы з коранем lʼub‑ першапачаткова азначалі ’актыўнае каханне’, а з коранем mil‑ — ’пасіўнае, жаданае каханне’. Іншыя словы (lask‑, koxa‑) атрымалі значэнне ’каханне’ на працягу развіцця слав. моў. Гл. таксама Трубачоў (Эт. сл., 15, 185–186).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Verbum