пастая́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пастая́нны пастая́нная пастая́ннае пастая́нныя
Р. пастая́ннага пастая́ннай
пастая́ннае
пастая́ннага пастая́нных
Д. пастая́ннаму пастая́ннай пастая́ннаму пастая́нным
В. пастая́нны (неадуш.)
пастая́ннага (адуш.)
пастая́нную пастая́ннае пастая́нныя (неадуш.)
пастая́нных (адуш.)
Т. пастая́нным пастая́ннай
пастая́ннаю
пастая́нным пастая́ннымі
М. пастая́нным пастая́ннай пастая́нным пастая́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

куско́ва-пастая́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куско́ва-пастая́нны куско́ва-пастая́нная куско́ва-пастая́ннае куско́ва-пастая́нныя
Р. куско́ва-пастая́ннага куско́ва-пастая́ннай
куско́ва-пастая́ннае
куско́ва-пастая́ннага куско́ва-пастая́нных
Д. куско́ва-пастая́ннаму куско́ва-пастая́ннай куско́ва-пастая́ннаму куско́ва-пастая́нным
В. куско́ва-пастая́нны (неадуш.)
куско́ва-пастая́ннага (адуш.)
куско́ва-пастая́нную куско́ва-пастая́ннае куско́ва-пастая́нныя (неадуш.)
куско́ва-пастая́нных (адуш.)
Т. куско́ва-пастая́нным куско́ва-пастая́ннай
куско́ва-пастая́ннаю
куско́ва-пастая́нным куско́ва-пастая́ннымі
М. куско́ва-пастая́нным куско́ва-пастая́ннай куско́ва-пастая́нным куско́ва-пастая́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

п’я́нства, -а, н.

Пастаяннае і празмернае ўжыванне спіртных напіткаў.

Тут раней панавала невыводнае п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пастпрэ́дства ср. (пастая́ннае прадстаўні́цтва) постпре́дство (постоя́нное представи́тельство)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узнаўле́нне, -я, н.

1. гл. узнавіць.

2. У эканоміцы: пастаяннае паўтарэнне, бесперапыннае аднаўленне працэсу вытворчасці.

Расшыранае ў.

|| прым. узнаўле́нчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

постпре́дство (постоя́нное представи́тельство) пастпрэ́дства, -ва ср. (пастая́ннае прадстаўні́цтва).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імігры́раваць і іміграва́ць, -рую, -руеш, -руе; -руй; зак. і незак.

Перасяліцца (перасяляцца) у якую-н. краіну на пастаяннае або часовае жыхарства.

І. за граніцу.

|| наз. імігра́цыя, -і, ж.; прым. іміграцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кнігаабме́н, ‑у, м.

Узаемная перадача твораў друку з адной бібліятэкі ў другую на пастаяннае карыстанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эндэмі́я, ‑і, ж.

Спец. Абумоўленае прыроднымі фактарамі пастаяннае існаванне хваробы (часцей інфекцыйнай) у пэўнай мясцовасці.

[Ад грэч. éndēmos — мясцовы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́жбішча, ‑а, н.

Пастаяннае месца масавага ляжання некаторых марскіх звяроў. Лежбішча марскіх коцікаў. Лежбішча маржоў і цюленяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)