паста́віцца гл. ставіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паста́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паста́ўлюся паста́вімся
2-я ас. паста́вішся паста́віцеся
3-я ас. паста́віцца паста́вяцца
Прошлы час
м. паста́віўся паста́віліся
ж. паста́вілася
н. паста́вілася
Загадны лад
2-я ас. паста́ўся паста́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час паста́віўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паста́віцца сов. отнести́сь;

до́бра п. да каго́-не́будзь — хорошо́ отнести́сь к кому́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паста́віцца ​1, ‑ставіцца; зак.

Быць пастаўленым. — Прадаў [зруб]. Яшчэ і другі, як толькі паставіцца, сплавіць. Савіцкі.

паста́віцца ​2, ‑стаўлюся, ‑ставішся, ‑ставіцца; зак.

Праявіць, выказаць якім‑н. чынам свае адносіны да каго‑, чаго‑н. [Нявідны] адразу паставіўся варожа да свайго допыту і ўзяў курс на тое, каб меней гаварыць і нічога не расказваць аб тым, што іх будзе найбольш цікавіць. Колас. Нарэшце і Марынка не так ужо непрыхільна паставілася да таго, што планы, пра якія.. [Паходня] гаварыў ёй пры сустрэчах і пісаў, разышліся з сапраўднасцю. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́віцца, ста́ўлюся, ста́вішся, ста́віцца; незак.

Праяўляць, выражаць свае адносіны да каго-, чаго-н.

Ён добра с. да разумных прапаноў.

Уважліва с. да патрэб людзей.

|| зак. паста́віцца, -та́ўлюся, -та́вішся, -та́віцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пага́рдзіць

‘паставіцца з пагардай да каго-небудзь, чаго-небудзь (пагадзіць кім-небудзь, чым-небудзь)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пага́рджу пага́рдзім
2-я ас. пага́рдзіш пага́рдзіце
3-я ас. пага́рдзіць пага́рдзяць
Прошлы час
м. пага́рдзіў пага́рдзілі
ж. пага́рдзіла
н. пага́рдзіла
Загадны лад
2-я ас. пага́рдзі пага́рдзіце
Дзеепрыслоўе
прош. час пага́рдзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адне́сціся, -нясу́ся, -нясе́шся, -нясе́цца; -нясёмся, -несяце́ся, -нясу́цца; -нёсся, -не́слася; -нясі́ся; зак.

Выявіць свае адносіны, паставіцца пэўным чынам да каго-, чаго-н.

Уважліва а. да запатрабаванняў народа.

|| незак. адно́сіцца, -но́шуся, -но́сішся, -но́сіцца.

|| наз. адно́сіны, -сін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Скапузава́ць (скапузува́ці) ‘умець паставіцца да каго-небудзь’ (гродз., Сл. ПЗБ). Да капуза (гл.), г. зн. ‘падыйсці, зняўшы капузу, і паказаць тым самым пашану’ або кантамінацыя скапава́ць ‘зразумець’, якое да капаваць (гл.) і капуза.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адне́сціся, ‑нясуся, ‑нясешся, ‑нясецца; ‑нясёмся, ‑несяцеся; пр. аднёсся, ‑неслася; заг. аднясіся; зак.

Паставіцца пэўным чынам да каго‑, чаго‑н.; выявіць свае адносіны да каго‑, чаго‑н. Уважліва аднесціся да жаданняў дзіцяці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отнести́сь

1. (проявить своё отношение) адне́сціся, паста́віцца; абысці́ся (з кім, чым);

2. (обратиться в официальном порядке) уст. звярну́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)