пага́рдзіць
‘паставіцца з пагардай да каго-небудзь, чаго-небудзь (пагадзіць кім-небудзь, чым-небудзь)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пага́рджу | пага́рдзім | |
| пага́рдзіш | пага́рдзіце | |
| пага́рдзіць | пага́рдзяць | |
| Прошлы час | ||
| пага́рдзіў | пага́рдзілі | |
| пага́рдзіла | ||
| пага́рдзіла | ||
| Загадны лад | ||
| пага́рдзі | пага́рдзіце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пага́рдзіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)