пассяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Ссячы ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пассяка́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пассяка́ю пассяка́ем
2-я ас. пассяка́еш пассяка́еце
3-я ас. пассяка́е пассяка́юць
Прошлы час
м. пассяка́ў пассяка́лі
ж. пассяка́ла
н. пассяка́ла
Загадны лад
2-я ас. пассяка́й пассяка́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пассяка́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пассяка́ць сов. (о многом) сруби́ть, ссечь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пассяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Ссячы ўсё, многае. [Дзядуля:] — А ясакары рана пассякалі, рана. Ім яшчэ жыць бы ды жыць. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пассяка́ны сру́бленный, ссечённый; см. пассяка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссечь сов. ссячы́, мног. пассяка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пассяка́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пассякаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасціна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Пазразаць, пассякаць усё, многае. Журба, амаль непрыкметная, ва ўсім, і перш за ўсё ў травах, якія ведалі, што пасля Янавага дня ім не хаваць у сваіх нетрах Янавых ліхтарыкаў, што прыйшоў іхні час і іх пасцінаюць звонкай касой. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сруби́ть сов.

1. ссячы́, мног. пассяка́ць; (вырубить) вы́сечы, мног. павысяка́ць;

сруби́ть де́рево ссячы́ дрэ́ва;

сруби́ть лес вы́сечы лес;

2. (выстроить из брёвен) зрубі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)