парэ́паны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парэ́паны парэ́паная парэ́панае парэ́паныя
Р. парэ́панага парэ́панай
парэ́панае
парэ́панага парэ́паных
Д. парэ́панаму парэ́панай парэ́панаму парэ́паным
В. парэ́паны (неадуш.)
парэ́панага (адуш.)
парэ́паную парэ́панае парэ́паныя (неадуш.)
парэ́паных (адуш.)
Т. парэ́паным парэ́панай
парэ́панаю
парэ́паным парэ́панымі
М. парэ́паным парэ́панай парэ́паным парэ́паных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парэ́паны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парэ́паны парэ́паная парэ́панае парэ́паныя
Р. парэ́панага парэ́панай
парэ́панае
парэ́панага парэ́паных
Д. парэ́панаму парэ́панай парэ́панаму парэ́паным
В. парэ́паны (неадуш.)
парэ́панага (адуш.)
парэ́паную парэ́панае парэ́паныя (неадуш.)
парэ́паных (адуш.)
Т. парэ́паным парэ́панай
парэ́панаю
парэ́паным парэ́панымі
М. парэ́паным парэ́панай парэ́паным парэ́паных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парэ́паны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парэ́паны парэ́паная парэ́панае парэ́паныя
Р. парэ́панага парэ́панай
парэ́панае
парэ́панага парэ́паных
Д. парэ́панаму парэ́панай парэ́панаму парэ́паным
В. парэ́паны (неадуш.)
парэ́панага (адуш.)
парэ́паную парэ́панае парэ́паныя (неадуш.)
парэ́паных (адуш.)
Т. парэ́паным парэ́панай
парэ́панаю
парэ́паным парэ́панымі
М. парэ́паным парэ́панай парэ́паным парэ́паных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парэ́паны прост. потре́скавшийся, растре́скавшийся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парэ́паны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Патрэсканы, шурпаты. Аксіння працягнула да Евы рукі: былі яны парэпаныя, мазолістыя ад цяжкай работы. Асіпенка. [Толік] стаяў.. і цёр адна аб адну свае босыя, парэпаныя ногі — кусалі камары. Капыловіч. Пры вуліцы тырчалі два парэпаныя счарнелыя слупкі, што нейкім цудам уцалелі ад плота. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Парэ́паны ’патрэсканы, шурпаты’ (Сцяшк., Сл. ПЗБ), парэ́паць ’паматычыць’ (Сл. ПЗБ), парэ́пацца, порэ́пацца ’патрэскацца’ (Сл. ПЗБ). Гл. рэпаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́пяшныпарэпаны’ (Нар. Гом.). Экспрэсіўнае ад рэпаны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́паны ’патрэсканы, шурпаты’ (Мат. Гом., ПСл), рэ́паныя грыбы ’пеўнік стракаты (грыб)’ (Нар. словатв.), рэ́паны, рэ́йпаны ’рэпана жаба (земляная жаба, рапуха)’ (ТС), рэ́йпаны ’цёмны, забіты’ (Жыв. сл.). Укр. репаний ’патрэсканы; грубы’, славац. rapavý ’рабы; парэпаны’, rapina ’воспіна, шчарбіна’, макед. рапав ’шурпаты’, балг. репейак ’няроўная шурпатая паверхня’. Літ. raupaĩ ’воспа’. Аснова *ropa ’гной’. Найбольш дакладныя адпаведнікі звязаныя з чаргаваннем е : олат. repeči ’нешта няроўнае; патрэсканая скура’, rept ’зарубцоўвацца’, балг. ропка, ропа ’яма, роў’, ропчев ’са слядамі воспінаў на твары’. Асновы *rep‑ і *ropa маюць узаемаабумоўленыя значэнні: 1) трэскацца — біць, струменіць — шчыліна, яма; 2) трэскацца — шчыліна — няроўнасць — грубы. Семантычныя паралелі рус. лопать(ся)лопань ’калодзеж на балоце’, прыскатьпрыщ ’пухір, вадыр’ (Куркіна, Этимология–1972, 73).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)