партэ́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
партэ́сны |
партэ́сная |
партэ́снае |
партэ́сныя |
| Р. |
партэ́снага |
партэ́снай
партэ́снае |
партэ́снага |
партэ́сных |
| Д. |
партэ́снаму |
партэ́снай |
партэ́снаму |
партэ́сным |
| В. |
партэ́сны (неадуш.)
партэ́снага (адуш.) |
партэ́сную |
партэ́снае |
партэ́сныя (неадуш.)
партэ́сных (адуш.) |
| Т. |
партэ́сным |
партэ́снай
партэ́снаю |
партэ́сным |
партэ́снымі |
| М. |
партэ́сным |
партэ́снай |
партэ́сным |
партэ́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
партэ́сны́ церк., муз. парте́сный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
партэ́сны, ‑ая, ‑ае.
Шматгалосы (пра царкоўнае харавое спяванне).
[Ад лац. pars, partes — частка, удзел.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Партэ́сны ’шматгалосы (пра царкоўнае харавое спяванне)’ (ТСБМ), партэ́с ’зладжанасць’ (Нас.). Рус. парте́сное пение ’шматгалосае’. Ад сяр.-лац. partēs ’галасы’: pars ’частка’ (Фасмер, 3, 209). У бел. з рус. або польск. partes ’ноты’, аб пасрэдніцтве якога і для рус. мяркуе Гараеў (Доп., 1, 32).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)