партэ́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. партэ́сны партэ́сная партэ́снае партэ́сныя
Р. партэ́снага партэ́снай
партэ́снае		 партэ́снага партэ́сных
Д. партэ́снаму партэ́снай партэ́снаму партэ́сным
В. партэ́сны (неадуш.)
партэ́снага (адуш.)		 партэ́сную партэ́снае партэ́сныя (неадуш.)
партэ́сных (адуш.)
Т. партэ́сным партэ́снай
партэ́снаю		 партэ́сным партэ́снымі
М. партэ́сным партэ́снай партэ́сным партэ́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

партэ́сны́ церк., муз. парте́сный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

партэ́сны, ‑ая, ‑ае.

Шматгалосы (пра царкоўнае харавое спяванне).

[Ад лац. pars, partes — частка, удзел.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партэ́сны

(ад лац. pars, -rtis = частка)

шматгалосы (пра царкоўнае харавое спяванне).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Партэ́сны ’шматгалосы (пра царкоўнае харавое спяванне)’ (ТСБМ), партэ́с ’зладжанасць’ (Нас.). Рус. парте́сное пение ’шматгалосае’. Ад сяр.-лац. partēs ’галасы’: pars ’частка’ (Фасмер, 3, 209). У бел. з рус. або польск. partes ’ноты’, аб пасрэдніцтве якога і для рус. мяркуе Гараеў (Доп., 1, 32).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)