папрасі́ць гл. прасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папрасі́ць сов.

1. в разн. знач. попроси́ть;

п. дазво́лу — попроси́ть позволе́ния;

хво́ры ~сі́ў вады́ — больно́й попроси́л воды́;

я папрашу́ вас не размаўля́ць — я попрошу́ вас не разгова́ривать;

п. за сястру́ — попроси́ть за сестру́;

2. пригласи́ть, попроси́ть, позва́ть;

гасце́й ~сі́лі да стала́ — госте́й пригласи́ли (попроси́ли) к столу́;

◊ п. прабачэ́ння — (выбачэ́ння —) попроси́ть проще́ния (извине́ния)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрасі́ць, ‑прашу, ‑просіш, ‑просіць.

Зак. да прасіць (у 1, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасі́ць, прашу́, про́сіш, про́сіць; незак.

1. каго (што), чаго, аб кім-чым і з інф. Звяртацца да каго-н. з просьбай аб чым-н.

П. дапамогі. П. літасці.

2. каго (што), за каго (што), аб кім (чым). Клапаціцца аб кім-н., заступацца за каго-н.

П. за таварыша.

3. каго (што). Запрашаць, зваць.

П. гасцей за стол.

4. што. Назначаць цану (разм.).

Колькі просіш за хату? (якая цана?).

5. што і без дап. Жабраваць (уст.).

П. міласціну.

|| зак. папрасі́ць, -рашу́, -ро́сіш, -ро́сіць (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

извини́ться папрасі́ць прабачэ́ння (у каго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́тлівы, -ая, -ае.

Ласкавы, далікатны, поўны прыязнасці, добразычлівасці.

В. чалавек.

Ветлівае абыходжанне.

Ветліва (прысл.) папрасіць.

|| наз. ве́тлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падазва́ць, падзаву́, падзаве́ш, падзаве́; падзавём, падзавяце́, падзаву́ць; падазва́ў, -ва́ла; падзаві́; падазва́ны; зак., каго (што).

Жэстам, голасам папрасіць наблізіцца.

П. насільшчыка.

|| незак. падзыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапрасі́ць, -прашу́, -про́сіш, -про́сіць; -про́шаны; зак., каго і без дап.

Папрасіць каго-н. прабачыць за правіннасць, непаслушэнства і пад.

|| незак. перапро́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перапро́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папро́шаны

1. попро́шенный;

2. приглашённый, попро́шенный, по́званный;

1, 2 см. папрасі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпрасі́цца, -рашу́ся, -ро́сішся, -ро́сіцца; зак.

Папрасіць дазволу пайсці або паехаць куды-н., не ўдзельнічаць у чым-н.

А. з работы.

Ад смерці не адкупішся і не адпросішся (прыказка).

|| незак. адпро́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)