папе́рня ж., уст. бума́жная фа́брика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папе́рня, ‑і, ж.

Уст. Папяровая фабрыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бума́жный​I папяро́вы;

бума́жная фа́брика папяро́вая фа́брыка, папе́рня;

бума́жные де́ньги папяро́выя гро́шы;

◊

бума́жная волоки́та папяро́вая цягані́на (валакі́та).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фа́брика фа́брыка, -кі ж.;

пряди́льная фа́брика прадзі́льная фа́брыка;

тка́цкая фа́брика тка́цкая фа́брыка;

спи́чечная фа́брика запа́лкавая фа́брыка;

бума́жная фа́брика папяро́вая фа́брыка, папе́рня.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Папе́ра ’матэрыял для пісьма, друку, малявання і пад.; пісьмовы дакумент афіцыйнага характару; пераважна мн. (папе́ры) розныя лісты з рукапісным або друкаваным тэкстам’, дыял. папе́р, папя́р. Ст.-бел. паперъ (XVI ст., Булыка, Запазыч., 236). Рус. дыял. арл., чарніг. папе́ра, укр. папі́р, папі́ра, ст.-рус. поперъ (XVI або XVII ст.). Ва ўсх.-слав. з польск. papier, якое з ням. Papier ’папера’ < лац. papȳrus < грэч. πάπῡρος егіпецкага паходжання (Кюнэ, Poln., 85; Брукнер, 394; Фасмер, 3, 200). З польск. papiernia паходзіць і папе́рня ’папяровая фабрыка’ (Гарэц.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

писчебума́жный

1. (связанный с изготовлением писчей бумаги) папяро́вы;

писчебума́жная фа́брика папяро́вая фа́брыка, уст. папе́рня;

писчебума́жное произво́дство папяро́вая вытво́рчасць;

2. (связанный с принадлежностями для письма) уст. пісьмо́вы;

писчебума́жный магази́н магазі́н пісьмо́вых тава́раў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)