пантэ́ра, -ы, мн. -ы, -тэ́р, ж.

Буйны драпежнік сямейства кашэчых з плямістай поўсцю; леапард.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пантэ́ра

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пантэ́ра пантэ́ры
Р. пантэ́ры пантэ́р
Д. пантэ́ры пантэ́рам
В. пантэ́ру пантэ́р
Т. пантэ́рай
пантэ́раю		 пантэ́рамі
М. пантэ́ры пантэ́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пантэ́ра ж., зоол. панте́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пантэ́ра, ‑ы, ж.

Тое, што і барс.

[Грэч. panthēr.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пантэ́ра ’тое, што і барс’ (гл.) (ТСБМ). З рус. панте́ра ’тс’, дзе праз франц. pantère < лац. pantēra (Фасмер, 3, 199).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

панте́ра зоол. пантэ́ра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Леварт, ст.-бел. левартъ ’пантэра’, ’герб са львом’ (XV ст.) запазычана са ст.-польск. lewart, leward ’герб са львом’ (Карскі, Труды, 312), якое з чэш. levhart < с.‑в.-ням. lewehart < лац. leopardus (у сярэдневякоўе лічылася, што леапард з’яўляецца мяшанцам льва і пантэры* (Махэк₂, 328).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Барс 1 ’барс’. Рус. барс (з XVI ст.), укр. барс (з XVIII ст.). Запазычанне з цюрк. bars, pars ’тыгр, пантэра, рысь’. Фасмер, 1, 128 (там і літ.); Шанскі, 1, Б, 48.

Барс 2 ’барсук’ (Інстр. II). Відавочна, форма, што ўзнікла скарачэннем з барсу́к (гл.). Такая ж самая з’ява і ў літ. мове, дзе barsas ’тс’ < bars(i)ùkas (гл. Фрэнкель, 1, 35).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)