панасяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што. Зрабіць вялікую колькасць насечак на чым-н.

П. напільнікі.

2. чаго. Насячы, ссячы вялікую колькасць чаго-н.

П. жэрдак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панасяка́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панасяка́ю панасяка́ем
2-я ас. панасяка́еш панасяка́еце
3-я ас. панасяка́е панасяка́юць
Прошлы час
м. панасяка́ў панасяка́лі
ж. панасяка́ла
н. панасяка́ла
Загадны лад
2-я ас. панасяка́й панасяка́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час панасяка́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панасяка́ць сов. (во множестве)

1. (наделать насечек) насе́чь;

2. наруби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панасяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. што. Зрабіць вялікую колькасць насечак на чым‑н. Панасякаць напільнікі.

2. чаго. Насячы, ссячы вялікую колькасць чаго‑н. Панасякаць жэрдак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наруби́ть сов. насячы́, мног. панасяка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панасяка́ны

1. насечённый;

2. нару́бленный;

1, 2 см. панасяка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насе́чь сов.

1. насячы́, мног. панасяка́ць;

2. (сделать нарезы, зазубрины) назубі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)