пакара́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пакара́нне |
пакара́нні |
| Р. |
пакара́ння |
пакара́нняў |
| Д. |
пакара́нню |
пакара́нням |
| В. |
пакара́нне |
пакара́нні |
| Т. |
пакара́ннем |
пакара́ннямі |
| М. |
пакара́нні |
пакара́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бяска́рны, -ая, -ае.
Які застаўся без пакарання.
Бяскарная правіннасць.
|| наз. бяска́рнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
епіты́м’я, -і, ж.
Род царкоўнага пакарання (пост, працяглыя малітвы) за парушэнне рэлігійных норм.
Налажыць епітым’ю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
беспакара́ны, -ая, -ае.
Які астаўся непакараны, не атрымаў пакарання.
Беспакаранае злачынства.
Прайсці беспакарана (прысл.).
|| наз. беспакара́насць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гільяці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж.
Прылада для пакарання смерцю шляхам адсякання галавы асуджанага.
|| прым. гільяці́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адма́заць
‘вызваліць ад адказнасці, пакарання каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адма́жу |
адма́жам |
| 2-я ас. |
адма́жаш |
адма́жаце |
| 3-я ас. |
адма́жа |
адма́жуць |
| Прошлы час |
| м. |
адма́заў |
адма́залі |
| ж. |
адма́зала |
| н. |
адма́зала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адма́ж |
адма́жце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адма́заўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
адма́зваць
‘вызваляць ад адказнасці, пакарання каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адма́зваю |
адма́зваем |
| 2-я ас. |
адма́зваеш |
адма́зваеце |
| 3-я ас. |
адма́звае |
адма́зваюць |
| Прошлы час |
| м. |
адма́зваў |
адма́звалі |
| ж. |
адма́звала |
| н. |
адма́звала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адма́звай |
адма́звайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адма́зваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
штраф, -у, мн. -ы, -аў, м.
Грашовае спагнанне, якое накладваецца ў якасці пакарання.
Заплаціць ш.
Налажыць ш.
|| прым. штрафны́, -а́я, -о́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
распра́ва, -ы, ж.
Жорсткае прымяненне фізічнай сілы да каго-н. з мэтай пакарання, прымусу да чаго-н.
Кулачная р.
Учыніць расправу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
амні́стыя, -і, ж.
Частковае або поўнае вызваленне ад судовага пакарання асуджаных, якое праводзіцца вярхоўнай уладай.
Вызваліцца па амністыі.
|| прым. амністы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)