пазна́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазна́юся пазна́емся
2-я ас. пазна́ешся пазна́ецеся
3-я ас. пазна́ецца пазна́юцца
Прошлы час
м. пазна́ўся пазна́ліся
ж. пазна́лася
н. пазна́лася
Загадны лад
2-я ас. пазна́йся пазна́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пазна́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазна́цца сов., разг.

1. (з чым) позна́ть (что), хлебну́ть (чего);

п. з го́рам — позна́ть го́ре, хлебну́ть го́ря;

2. (з кім) сбли́зиться, подружи́ться;

яны́ ~на́ліся ве́льмі ско́ра — они́ сбли́зились (подружи́лись) о́чень ско́ро

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм.

1. Пазнаць што‑н., атрымаць уяўленне аб чым‑н. Я пазнаўся з тайнамі юнацтва. Гілевіч. // Адчуць на ўласным вопыце, зведаць. Пазнацца з бядою. Пазнацца са славаю.

2. Добра пазнаёміцца з кім‑н., падружыцца. Пазнацца з суседзямі. □ Толькі два дні прайшло, Шэмет не паспеў яшчэ ні сам добра агледзецца, ні з людзьмі пазнацца. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазнава́цца, ‑наюся, ‑наешся, ‑наецца; ‑наёмся, ‑наяцеся;

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Станавіцца вядомым, пазнаным. Усё пазнаецца ў параўнанні. □ Сябры пазнаюцца ў бядзе. Прыказка.

2. Незак. да пазнацца.

3. Зал. да пазнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазнава́цца несов.

1. разг. (з чым) познава́ть (что);

2. (з кім) сближа́ться, дружи́ться; см. пазна́цца 2;

3. страд. узнава́ться; признава́ться; опознава́ться; познава́ться; испы́тываться, изве́дываться, претерпева́ться; узнава́ться; см. пазнава́ць;

◊ сябры́ пазнаю́цца ў бядзе́ — посл. друзья́ узнаю́тся в беде́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)