пазнава́цца, ‑наюся, ‑наешся, ‑наецца; ‑наёмся, ‑наяцеся;

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Станавіцца вядомым, пазнаным. Усё пазнаецца ў параўнанні. □ Сябры пазнаюцца ў бядзе. Прыказка.

2. Незак. да пазнацца.

3. Зал. да пазнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)