пазнава́цца несов.

1. разг. (з чым) познава́ть (что);

2. (з кім) сближа́ться, дружи́ться; см. пазна́цца 2;

3. страд. узнава́ться; признава́ться; опознава́ться; познава́ться; испы́тываться, изве́дываться, претерпева́ться; узнава́ться; см. пазнава́ць;

сябры́ пазнаю́цца ў бядзе́посл. друзья́ узнаю́тся в беде́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)