пажа́рная

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. пажа́рная пажа́рныя
Р. пажа́рнай пажа́рных
Д. пажа́рнай пажа́рным
В. пажа́рную пажа́рныя
Т. пажа́рнай
пажа́рнаю		 пажа́рнымі
М. пажа́рнай пажа́рных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пажа́рная сущ. пожа́рная

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пожа́рная сущ. пажа́рная, -най ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каланча́, -ы́, мн. -ы́, -э́й, ж.

Дазорная вышка над будынкам пажарнай часці.

Пажарная к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пажа́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да пажару. Пажарны дым. Пажарная каланча. // Прызначаны для тушэння пажару. Пажарная каманда. Пажарная машына. □ [Варанецкі] выбег на вуліцу і з ходу ўсчапіўся на пажарную бочку, якую коні імчалі міма варот. Дуброўскі. // Абсталяваны ўсім неабходным для тушэння пажару. Пажарны двор. Пажарная часць.

2. у знач. наз. пажа́рны, ‑ага, м. Работнік пажарнай каманды.

•••

Пажарнае дэпо гл. дэпо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́мпа¹, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Прыстасаванне, якім пампуюць вадкасць, газ; насос.

Пажарная п.

|| прым. по́мпавы, -ая, -ае.

Помпавая станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каланча́, ‑ы, ж.

Дазорная вышка пажарнай часці. Пажарная каланча. □ — Да вайны пажарная была на плошчы. Не толькі з каланчы, але і з вокнаў другога паверха, дзе змяшчалася дзяжурка, плошча была як на далоні. Шамякін.

[Цюрк. калача з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пажа́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пажа́рны пажа́рная пажа́рнае пажа́рныя
Р. пажа́рнага пажа́рнай
пажа́рнае		 пажа́рнага пажа́рных
Д. пажа́рнаму пажа́рнай пажа́рнаму пажа́рным
В. пажа́рны (неадуш.)
пажа́рнага (адуш.)		 пажа́рную пажа́рнае пажа́рныя (неадуш.)
пажа́рных (адуш.)
Т. пажа́рным пажа́рнай
пажа́рнаю		 пажа́рным пажа́рнымі
М. пажа́рным пажа́рнай пажа́рным пажа́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́ска, -і, ДМ -сцы, мн. -і, -сак, ж.

Засцерагальны галаўны ўбор (звычайна металічны) у выглядзе шлема.

Салдацкая к.

Пажарная к.

|| прым. ка́сачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брандспо́йт, -а, М -йце, мн. -ы, -аў, м.

1. Пераносная ручная пажарная помпа.

2. Наканечнік на пажарным рукаве для накіроўвання струменя вады.

|| прым. брандспо́йтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)