Verbum

каланча, ‑ы, ж.

Дазорная вышка пажарнай часці. Пажарная каланча. ▪ — Да вайны пажарная была на плошчы. Не толькі з каланчы, але і з вокнаў другога паверха, дзе змяшчалася дзяжурка, плошча была як на далоні. Шамякін.

[Цюрк. калача з араб.]