падсу́нуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падсу́ну |
падсу́нем |
| 2-я ас. |
падсу́неш |
падсу́неце |
| 3-я ас. |
падсу́не |
падсу́нуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падсу́нуў |
падсу́нулі |
| ж. |
падсу́нула |
| н. |
падсу́нула |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
падсу́нь |
падсу́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
падсу́нуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падсу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь; -нуты; зак.
1. каго-што. Пасунуўшы, наблізіць.
П. крэсла да стала.
2. каго-што. Засунуць пад што-н.
П. таз пад лаву.
3. што. Непрыметна падлажыць што-н.
П. запіску.
4. каго-што. Абмануўшы, прымусіць узяць што-н. дрэннае, непатрэбнае (разм.).
П. бракаваны тавар.
|| незак. падсо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| звар. падсу́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься (да 1 знач.); незак. падсо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падсу́нуць сов.
1. (ближе к чему-л.) пододви́нуть, придви́нуть;
2. (задвинуть подо что-л.) подсу́нуть;
3. разг. (дать незаметно) подсу́нуть;
4. разг. (дать взятку) подсу́нуть, су́нуть;
5. (что-л. нежелательное, неожиданное) подсу́нуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падсу́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.
1. Сунучы, наблізіць да каго‑, чаго‑н.; прысунуць. Ложак стаяў не там, дзе стаіць у хаце звычайна, — яго падсунулі да самага стала. Шамякін.
2. Засунуць пад што‑н. Маці выгнала з хаты парсюка, памыла рукі і падсунула нагою карыта пад лаўку. Галавач.
3. Непрыкметна падлажыць што‑н. Хмара выбраў некалькі паперак і працягнуў Крамнёву.. — Зможаш усё гэта ўмела падсунуць немцам? — спытаў Хмара, калі Крамнёў дачытаў усё да канца. — Пастараюся. Шашкоў. // Разм. Карыстаючыся чыёй‑н. няўважлівасцю, даць што‑н. фальшывае, непатрэбнае, непрыдатнае. — Вы падпісалі пратакол агляду месца здарэння. А там напісана, што пыл не патрывожаны. — Падсунулі, дык і падпісаў не чытаючы, — буркнуў Арэшка. Капусцін. [Упраўляючы:] — Адмаўляйся ад дошак. Там хітрыя ўсе: падсунуць абы-што, а тады скажуць — фонды вы свае выбралі. Беразняк.
4. Разм. Даць хабар. Сёй-той гаварыў, што не хвароба выратавала Драча ад акопаў, а грошы, якія той падсунуў пану доктару. П. Ткачоў.
•••
Камар носа не падсуне гл. камар.
Падсунуць свінню — тое, што і падлажыць свінню (гл. падлажыць).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падсо́ўваць гл. падсунуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пападсо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.
Падсунуць многае пад што-н.
П. скрынкі пад шафу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пододви́нуть сов. падсу́нуць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подсу́нуть сов., в разн. знач. падсу́нуць;
подсу́нуть письмо́ под дверь падсу́нуць ліст пад дзве́ры;
подсу́нуть запи́ску кому́-л. падсу́нуць запі́ску каму́-не́будзь;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падсо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падсунуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падсу́нуты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падсунуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)