падсу́нуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падсу́ну падсу́нем
2-я ас. падсу́неш падсу́неце
3-я ас. падсу́не падсу́нуць
Прошлы час
м. падсу́нуў падсу́нулі
ж. падсу́нула
н. падсу́нула
Загадны лад
2-я ас. падсу́нь падсу́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час падсу́нуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падсу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь; -нуты; зак.

1. каго-што. Пасунуўшы, наблізіць.

П. крэсла да стала.

2. каго-што. Засунуць пад што-н.

П. таз пад лаву.

3. што. Непрыметна падлажыць што-н.

П. запіску.

4. каго-што. Абмануўшы, прымусіць узяць што-н. дрэннае, непатрэбнае (разм.).

П. бракаваны тавар.

|| незак. падсо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. падсу́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься (да 1 знач.); незак. падсо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падсу́нуць сов.

1. (ближе к чему-л.) пододви́нуть, придви́нуть;

2. (задвинуть подо что-л.) подсу́нуть;

3. разг. (дать незаметно) подсу́нуть;

4. разг. (дать взятку) подсу́нуть, су́нуть;

5. (что-л. нежелательное, неожиданное) подсу́нуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсу́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

1. Сунучы, наблізіць да каго‑, чаго‑н.; прысунуць. Ложак стаяў не там, дзе стаіць у хаце звычайна, — яго падсунулі да самага стала. Шамякін.

2. Засунуць пад што‑н. Маці выгнала з хаты парсюка, памыла рукі і падсунула нагою карыта пад лаўку. Галавач.

3. Непрыкметна падлажыць што‑н. Хмара выбраў некалькі паперак і працягнуў Крамнёву.. — Зможаш усё гэта ўмела падсунуць немцам? — спытаў Хмара, калі Крамнёў дачытаў усё да канца. — Пастараюся. Шашкоў. // Разм. Карыстаючыся чыёй‑н. няўважлівасцю, даць што‑н. фальшывае, непатрэбнае, непрыдатнае. — Вы падпісалі пратакол агляду месца здарэння. А там напісана, што пыл не патрывожаны. — Падсунулі, дык і падпісаў не чытаючы, — буркнуў Арэшка. Капусцін. [Упраўляючы:] — Адмаўляйся ад дошак. Там хітрыя ўсе: падсунуць абы-што, а тады скажуць — фонды вы свае выбралі. Беразняк.

4. Разм. Даць хабар. Сёй-той гаварыў, што не хвароба выратавала Драча ад акопаў, а грошы, якія той падсунуў пану доктару. П. Ткачоў.

•••

Камар носа не падсуне гл. камар.

Падсунуць свінню — тое, што і падлажыць свінню (гл. падлажыць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсу́нуць

1. (прысунуць) heránrücken vt, heránschieben* vt (да чаго-н. an A);

2. (засунуць) (hinéin)stécken vt;

3. (непрыкметна падлажыць) zústecken vt, zúschieben* vt (каму-н. D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падсо́ўваць гл. падсунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пападсо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Падсунуць многае пад што-н.

П. скрынкі пад шафу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пододви́нуть сов. падсу́нуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подсу́нуть сов., в разн. знач. падсу́нуць;

подсу́нуть письмо́ под дверь падсу́нуць ліст пад дзве́ры;

подсу́нуть запи́ску кому́-л. падсу́нуць запі́ску каму́-не́будзь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсоўваць гл. падсунуць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)