падста́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падста́ва |
падста́вы |
| Р. |
падста́вы |
падста́ў |
| Д. |
падста́ве |
падста́вам |
| В. |
падста́ву |
падста́вы |
| Т. |
падста́вай
падста́ваю |
падста́вамі |
| М. |
падста́ве |
падста́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падста́ва², -ы, ж. (уст.).
Зменныя коні ў дарозе, а таксама месца змены коней.
Выслаць падставу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падста́ва¹, -ы, мн. -ы, -та́ў, ж.
Прычына, важкія абставіны, якія робяць зразумелымі што-н., з’яўляюцца асновай для чаго-н.
Мець законныя падставы для чаго-н. На агульных падставах (нараўне з усімі).
◊
На падставе чаго, у знач. прыназ. — зыходзячы з чаго-н., апіраючыся на што-н., у адпаведнасці з чым-н.
Дзейнічаць на падставе інструкцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падста́ва I ж. основа́ние ср.; по́вод м., предло́г м.;
мець ~вы — име́ть основа́ния;
п. для сва́ркі — предло́г (основа́ние, по́вод) для ссо́ры;
◊ даць ~ву — дать по́вод
падста́ва II ж., уст. (сменные лошади) подста́ва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падста́ва 1, ‑ы, ж.
Прычына, абставіны, якія даюць тлумачэнне, робяць зразумелымі ўчынкі, паводзіны і пад. каго‑н. Пакуль школа не была яшчэ здадзена, Лабановіч адчуваў пад нагамі нейкі юрыдычны грунт, меў законную падставу заставацца там. Колас. Былі ўсе падставы для таго, каб хвалявацца, але, упэўнены ў сваіх ведах, Міхась быў спакойны. Шахавец. // Абставіны, якія могуць быць асновай для чаго‑н. Але як зняць.. [Машу] з пасады брыгадзіра, Максім не мог прыдумаць. Не было падстаў. Шамякін. // Дакумент, распараджэнне, на аснове якога адбылося пэўнае афіцыйнае дзеянне, мерапрыемства. Падстава: выпіска з пратакола сходу.
•••
На падставе чаго — зыходзячы з чаго‑н., абапіраючыся на што‑н.
падста́ва 2, ‑ы, ж.
Уст. Зменныя коні ў дарозе, а таксама месца змены коней. Ноч спалі ў.. вазку, а ля Дошчыцы сустрэлі трэцюю падставу і зноў пераселі ў сёдлы, хаця з Кастуся быў і не зусім добры яздок. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наго́да, -ы, ДМ -дзе, ж.
Падстава для чаго-н., выпадак.
Выдалася такая н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маты́ў¹, -ты́ву, мн. -ты́вы, -ты́ваў, м.
Прычына, падстава для якога-н. дзеяння.
Ён кіраваўся асабістымі матывамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ра́цыя², -і, ж.
Падстава, сэнс, слушнасць.
Ён мае рацыю так сцвярджаць.
Няма рацыі рабіць гэта цяпер.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подста́ва уст. падста́ва, -вы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зачэ́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж. (разм.).
1. Прыстасаванне, якім што-н. зачэпліваюць або якое што-н. трымае.
2. перан. Прычына, падстава.
З. для сваркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)