падсадзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падсаджу́ падса́дзім
2-я ас. падса́дзіш падса́дзіце
3-я ас. падса́дзіць падса́дзяць
Прошлы час
м. падсадзі́ў падсадзі́лі
ж. падсадзі́ла
н. падсадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. падсадзі́ падсадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падсадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падсадзі́ць, -аджу́, -а́дзіш, -а́дзіць; -а́джаны; зак.

1. каго (што). Памагчы каму-н. сесці, узабрацца куды-н.

П. хлопчыка на воз.

2. каго-што. Пасадзіць, змясціць побач, разам з кім-н.

П. дзяўчынку да сябровак.

П. пчол у вулей.

3. каго (што). Узяць у якасці спадарожніка (у машыну, на калёсы і пад.).

4. што і чаго. Дадаткова пасадзіць (пра расліны).

П. буракоў.

5. што. Прырасціць, прыжывіць (спец.).

П. скуру.

|| незак. падса́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падса́джванне, -я, н. (да 1—4 знач.), падса́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 2, 4 і 5 знач.) і падса́д, -у, М -дзе, м. (да 4 знач.).

|| прым. падса́дны, -ая, -ае (да 4 знач.).

Падсадныя дрэвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падсадзі́ць сов.

1. в разн. знач. подсади́ть;

п. на каня́ — подсади́ть на ло́шадь;

п. кве́так — подсади́ть цвето́в;

п. да каго́-не́будзь — подсади́ть к кому́-л.;

2. (под низ чего-л.) подложи́ть, подсу́нуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсадзі́ць, ‑саджу, ‑садзіш, ‑садзіць; зак., каго-што.

1. Памагчы каму‑н. сесці, узабрацца на што‑н. высокае. Бацька вывеў мне каня, падсадзіў, бо сам я яшчэ не мог ўскочыць каню на спіну. Дамашэвіч. Падсадзіла [бабка] Віцю на воз,.. перахрысціла ўнука і доўга выцірала вочы ражкамі падвязанай пад бараду хусткі. Нядзведскі.

2. Пасадзіць разам, у адно месца з кім‑н. Цяпер.. [Максім] клаўся спаць адзін і, засынаючы, думаў: каго ж, якога таварыша падсадзяць да яго ў камеру? Машара. // Разм. Узяць на воз, у машыну і пад. падарожнага. — Сюды мяне прывёз інвалід з пратэзам замест правай нагі. Па дарозе падсадзіў знаёмую. Лужанін.

3. і чаго. Пасадзіць дадаткова. Падсадзіць капусты на градзе.

4. Разм. Змясціць, падсунуць пад што‑н. ці ў што‑н. [Алена і Міхась] падсадзілі насілы пад капу і панеслі яе з балота на поплаў. Дайліда. Суджана хлапцу: быў малым — дурным, падсадзіў пальцы ў сячкарню, дык яму іх адцяла. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подсади́ть сов., в разн. знач. падсадзі́ць;

подсади́ть в ваго́н падсадзі́ць у ваго́н;

подсади́ть цвето́в падсадзі́ць кве́так;

подсади́ть к кому́-л. падсадзі́ць да каго́-не́будзь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падсадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падса́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падсадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правака́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Тайны агент, які дзейнічае шляхам правакацыі (у 1 знач.).

Падсадзіць правакатара.

2. Падбухторшчык, які дзейнічае са здрадніцкай мэтай.

П. вайны.

|| прым. правака́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падса́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсаджваць — падсадзіць і падсаджвацца — падсесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысту́пак, ‑пка, м.

Тое, што і прыступка. Падышоўшы да лесвіцы, бабка хацела падсадзіць Цімку на першы прыступак. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)