правака́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Тайны агент, які дзейнічае шляхам правакацыі (у 1 знач.).

Падсадзіць правакатара.

2. Падбухторшчык, які дзейнічае са здрадніцкай мэтай.

П. вайны.

|| прым. правака́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)