падпіса́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падпішу́ падпі́шам
2-я ас. падпі́шаш падпі́шаце
3-я ас. падпі́ша падпі́шуць
Прошлы час
м. падпіса́ў падпіса́лі
ж. падпіса́ла
н. падпіса́ла
Загадны лад
2-я ас. падпішы́ падпішы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падпіса́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падпіса́ць, -ішу́, -і́шаш, -і́ша; -ішы́; -і́саны; зак.

1. што. Пацвердзіць, заверыць, паставіўшы подпіс.

П. загад.

П. дагавор (заключыць яго).

2. што. Прыпісаць пад чым-н.

П. некалькі радкоў.

3. што. Зрабіць які-н. надпіс, паметку на чым-н.

П. сшытак.

4. каго (што) на што. Уключыць у лік падпісчыкаў.

П. каго-н. на часопіс.

|| незак. падпі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падпіса́нне, -я, н. (да 1 знач.), падпі́сванне, -я, н. (да 1—3 знач.), падпі́ска, -і, ДМ -сцы, ж. (да 4 знач.) і по́дпіс, -у, м. (да 1 знач.).

Падпісанне дагавора.

Падпісванне сшытка.

Падпіска на газеты.

Даць дакумент на подпіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпіса́ць сов., в разн. знач. подписа́ть;

п. зая́ву — подписа́ть заявле́ние;

п. дагаво́р — подписа́ть догово́р;

п. не́калькі радко́ў — подписа́ть не́сколько стро́чек;

п. на газе́ты — подписа́ть на газе́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпіса́ць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак., каго-што.

1. Паставіць подпіс для пацвярджэння, пасведчання чаго‑н. Шафёр працягнуў Веньяміну дарожны ліст. — Падпішыце. Мне на базу трэба. Навуменка. // Прыняць якія‑н. абавязацельствы, умовы і пад., змацоўваючы іх подпісам (подпісамі). Падпісаць дагавор. □ Вярнуўшыся з Прыстанькі з усімі асцярогамі, настаўнікі разышліся хто куды, з тым, аднак, каб вечарам сабрацца ў школе для абмеркавання пастановы і падпісаць яе. Колас.

2. Зрабіць які‑н. надпіс, паметку на чым‑н. Падпісаць сшытак.

3. Уключыць у лік падпісчыкаў. Падпісаць на газеты і часопісы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подписа́ть сов., в разн. знач. падпіса́ць, мног. пападпі́сваць;

подписа́ть догово́р падпіса́ць дамо́ву (дагаво́р);

подписа́ть строку́ падпіса́ць радо́к;

подписа́ть на газе́ту падпіса́ць на газе́ту;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пападпі́сваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Падпісаць усё, многае або усіх, многіх.

П. заявы на адпачынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпі́ска, -і, ДМ -пі́сцы, ж.

1. гл. падпісацца, падпісаць.

2. Пісьмовае абавязацельства ў чым-н.

Узяць падпіску аб нявыездзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпі́саны в разн. знач. подпи́санный; см. падпіса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падпісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагадне́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Дагавор, які абумоўлівае абавязацельствы ў чым-н.

Гандлёвае п.

Падпісаць п.

2. Прымірэнне, згода.

Шукаць пагаднення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)