падма́нлівы, -ая, -ае.

Такі, які лёгка можа ўвесці ў зман, прывесці да няправільнага меркавання.

Падманлівая знешнасць.

|| наз. падма́нлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падма́нлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падма́нлівы падма́нлівая падма́нлівае падма́нлівыя
Р. падма́нлівага падма́нлівай
падма́нлівае		 падма́нлівага падма́нлівых
Д. падма́нліваму падма́нлівай падма́нліваму падма́нлівым
В. падма́нлівы (неадуш.)
падма́нлівага (адуш.)		 падма́нлівую падма́нлівае падма́нлівыя (неадуш.)
падма́нлівых (адуш.)
Т. падма́нлівым падма́нлівай
падма́нліваю		 падма́нлівым падма́нлівымі
М. падма́нлівым падма́нлівай падма́нлівым падма́нлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падма́нлівы обма́нчивый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падма́нлівы, ‑ая, ‑ае.

Які тоіць у сабе падман, служыць асновай для няправільнага меркавання; падманны. Чорныя распушаныя вусы надаюць.. шырокаму твару [Мальчэўскага] сярдзіты, нават злосны выгляд. Але ўсе ў дэпо ведаюць, што выгляд гэты падманлівы. Васілёнак. Хто быў на фронце — ніколі не забудзе падманлівую цішыню перад боем. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абма́нлівы, см. падма́нлівы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обма́нчивый падма́нлівы, падма́нны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прада́жніцкі, -ая, -ае.

1. Уласцівы прадажніку, здрадніцкі.

Прадажніцкае забойства.

2. перан. Каварны, падманлівы, які тоіць у сабе што-н. непрыемнае.

Прадажніцкая ўсмешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прада́жніцкі, ‑ая, ‑ае.

1. Уласцівы прадажніку; здрадніцкі. Прадажніцкае забойства.

2. перан. Каварны, падманлівы; на якога нельга спадзявацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здра́длівы, -ая, -ае.

1. Які можа здрадзіць, прадажны.

З. чалавек.

2. Які заключае ў сабе здраду, з’яўляецца здрадай.

З. ўчынак.

3. перан. Падманлівы, каварны, які ўтойвае ў сабе што-н. непрыемнае.

Здрадлівая ўсмешка.

З. лёд.

|| наз. здра́длівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

при́зрачный

1. пры́відны; падма́нлівы, падма́нны;

при́зрачное виде́ние (пры́відная) здань;

2. уя́ўны, нерэа́льны;

при́зрачная опа́сность уя́ўная (нерэа́льная) небяспе́ка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)