падкало́ць², -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы; зак., чаго.

Накалоць дадаткова.

П. дроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падкало́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падкалю́ падко́лем
2-я ас. падко́леш падко́леце
3-я ас. падко́ле падко́люць
Прошлы час
м. падкало́ў падкало́лі
ж. падкало́ла
н. падкало́ла
Загадны лад
2-я ас. падкалі́ падкалі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падкало́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падкало́ць¹, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы; зак.

1. што. Закалоўшы ці прыкалоўшы, прымацаваць.

П. дакументы.

2. перан., каго (што). Сказаць што-н. з’едлівае, непрыемнае (разм.).

П. суседа.

|| незак. падко́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падко́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і падко́лванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падкало́ць I сов., в разн. знач. подколо́ть; (сказать колкость — ещё) подде́ть, уязви́ть, уколо́ть;

п. падо́л — подколо́ть подо́л;

п. дакуме́нт да спра́вы — подколо́ть докуме́нт к де́лу

падкало́ць II сов. подколо́ть;

п. дроў — подколо́ть дров

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падкало́ць ​1, ‑калю, ‑колеш, ‑коле; зак., каго-што.

1. Прыкалоць, загінаючы або падгінаючы знізу. Падкалоць падол.

2. Прымацаваць шпількамі, сашчэпкамі, дадаючы да таго, што ўжо маецца. Падкалоць дакументы.

3. перан. Разм. Сказаць што‑н. з’едлівае, непрыемнае. — А вы, дзядзька, мусіць, некалі хвацкім кавалерам былі? — непрыкметна падколе Ваньку які-небудзь жартаўнік. Васілевіч. Васіль не адразу зразумеў жарт — ведаў, што бацька можа моцна і падкалоць часам, гэтак знянацку. Шамякін.

падкало́ць ​2, ‑калю, ‑колеш, ‑коле; зак., чаго.

Накалоць дадаткова. Падкалоць дроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падко́лванне гл. падкалоць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падко́лваць гл. падкалоць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падко́лка гл. падкалоць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падко́лваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падкалоць ​1.

падко́лваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падкалоць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подколо́ть​II сов. (наколоть дополнительно) разг. падкало́ць;

подколо́ть дров ещё падкало́ць дроў яшчэ́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)