Verbum

падкало́ць, падко́лваць

1. (прыкалоць) von únten stécken; von únten áufstecken (вопратку);

падкало́ць валасы [падо́л] die Háare [den Saum des Kléides] áufstecken;

2. (прымацаваць) ánheften vt;

падкало́ць кашто́ўныя папе́ры [характары́стыку] да спра́вы Wértpapiere [éine Beúrteilung] an die Ákte ánheften;

3. перан. разм. (сказаць што-н. з’едлівае) áufziehen* vt, an éiner empfíndlichen Stélle tréffen*

падко́лваць гл. падкалоць

падкалупі́ць, падкалупну́ць

1. unterstóchern vt;

2. перан. разм. гл. падкалоць 3.

укалупну́ць разм.

1. wégkratzen vt, wégstochern vt;

2. перан. (падкалоць, кальнуць) an der [éiner] empfíndlichen Stélle tréffen*