падвэ́ндзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падвэ́нджу падвэ́ндзім
2-я ас. падвэ́ндзіш падвэ́ндзіце
3-я ас. падвэ́ндзіць падвэ́ндзяць
Прошлы час
м. падвэ́ндзіў падвэ́ндзілі
ж. падвэ́ндзіла
н. падвэ́ндзіла
Загадны лад
2-я ас. падвэ́ндзі падвэ́ндзіце
Дзеепрыслоўе
прош. час падвэ́ндзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падвэ́ндзіць сов. подкопти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падвэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што і чаго.

Крыху, або дадаткова павэндзіць. Падвэндзіць каўбасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подкопти́ть сов. падвэ́ндзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падвэ́нджваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падвэндзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвэ́нджаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад падвэндзіць.

2. у знач. прым. Крыху або дадаткова павэнджаны. Падвэнджаная шынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкуры́ць, ‑куру, ‑курыш, ‑курыць; зак., каго-што.

1. Абкурыць злёгку, нямнога. Падкурыць пчол. □ — Нібы чорт зеллем паганым падкурыў хату Супрона Дразда і Змітрука Карча, — казалі сяляне, чуючы кожны дзень, сварку ў іх хатах. Чарот.

2. Падвэндзіць. — Ядлоўцам я .. кумпячкі падкуру, каб не залежваліся. Бажко. Частку [рыбы] засмажылі, а частку падкурылі ды павесілі сушыцца. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)