падве́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падве́шаны падве́шаная падве́шанае падве́шаныя
Р. падве́шанага падве́шанай
падве́шанае		 падве́шанага падве́шаных
Д. падве́шанаму падве́шанай падве́шанаму падве́шаным
В. падве́шаны (неадуш.)
падве́шанага (адуш.)		 падве́шаную падве́шанае падве́шаныя (неадуш.)
падве́шаных (адуш.)
Т. падве́шаным падве́шанай
падве́шанаю		 падве́шаным падве́шанымі
М. падве́шаным падве́шанай падве́шаным падве́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падве́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падве́шаны падве́шаная падве́шанае падве́шаныя
Р. падве́шанага падве́шанай
падве́шанае		 падве́шанага падве́шаных
Д. падве́шанаму падве́шанай падве́шанаму падве́шаным
В. падве́шаны (неадуш.)
падве́шанага (адуш.)		 падве́шаную падве́шанае падве́шаныя (неадуш.)
падве́шаных (адуш.)
Т. падве́шаным падве́шанай
падве́шанаю		 падве́шаным падве́шанымі
М. падве́шаным падве́шанай падве́шаным падве́шаных

Кароткая форма: падве́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падве́шаны подве́шенный;

◊ до́бра п. язы́к — хорошо́ подве́шенный язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падве́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падвесіць.

•••

Язык добра падвешаны гл. язык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подве́шенный падве́шаны, мног. пападве́шваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падве́сны, -ая, -ае.

1. Умацаваны ў вісячым становішчы, падвешаны.

П. матор.

2. Прыладжаны для перамяшчэння па падвешаным канаце, рэйцы.

Падвесная дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падве́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які замацаваны ў вісячым становішчы, падвешаны. Падвесны матор. Падвесны светафор.

2. Падвешаны для перамяшчэння чаго‑н. Падвесная дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бі́ла, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Унутраная ўдарная частка звона; язык (у 3 знач.).

2. Падвешаны кавалак жалеза, рэйкі для падачы сігналаў.

3. Верхняя скразная планка або жардзіна ў поручнях лесвіцы, мосце і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

залётнік, ‑а, м.

Ахвотнік заляцацца да жанчын; жанчыналюб. Павалковіч меў добра падвешаны язык і вялікі вопыт старога залётніка. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баскетбо́л, ‑а, м.

Камандная спартыўная гульня, пры якой кожная каманда імкнецца закінуць рукамі мяч у падвешаны на слупе кошык (кольца з сеткай) праціўніка.

[Англ. basket-ball.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)