паглыну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паглыну́ты |
паглыну́тая |
паглыну́тае |
паглыну́тыя |
| Р. |
паглыну́тага |
паглыну́тай паглыну́тае |
паглыну́тага |
паглыну́тых |
| Д. |
паглыну́таму |
паглыну́тай |
паглыну́таму |
паглыну́тым |
| В. |
паглыну́ты (неадуш.) паглыну́тага (адуш.) |
паглыну́тую |
паглыну́тае |
паглыну́тыя (неадуш.) паглыну́тых (адуш.) |
| Т. |
паглыну́тым |
паглыну́тай паглыну́таю |
паглыну́тым |
паглыну́тымі |
| М. |
паглыну́тым |
паглыну́тай |
паглыну́тым |
паглыну́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паглыну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паглыну́ты |
паглыну́тая |
паглыну́тае |
паглыну́тыя |
| Р. |
паглыну́тага |
паглыну́тай паглыну́тае |
паглыну́тага |
паглыну́тых |
| Д. |
паглыну́таму |
паглыну́тай |
паглыну́таму |
паглыну́тым |
| В. |
паглыну́ты (неадуш.) паглыну́тага (адуш.) |
паглыну́тую |
паглыну́тае |
паглыну́тыя (неадуш.) паглыну́тых (адуш.) |
| Т. |
паглыну́тым |
паглыну́тай паглыну́таю |
паглыну́тым |
паглыну́тымі |
| М. |
паглыну́тым |
паглыну́тай |
паглыну́тым |
паглыну́тых |
Кароткая форма: паглыну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паглыну́ты в разн. знач. поглощённый; см. паглыну́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паглыну́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад паглынуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поглощённый паглыну́ты; з’е́дзены; пажо́рты; увабра́ны; упі́ты; усмакта́ны; захо́плены; см. поглоти́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́жранный
1. з’е́дзены; пажра́ны, пажо́рты;
2. паглыну́ты;
3. пажра́ны, пажо́рты; см. пожра́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)