паглына́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паглына́ю |
паглына́ем |
| 2-я ас. |
паглына́еш |
паглына́еце |
| 3-я ас. |
паглына́е |
паглына́юць |
| Прошлы час |
| м. |
паглына́ў |
паглына́лі |
| ж. |
паглына́ла |
| н. |
паглына́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паглына́й |
паглына́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
паглына́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паглына́ць несов., в разн. знач. поглоща́ть; см. паглыну́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паглына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
1. Незак. да паглынуць.
2. перан. З напружанай увагай глядзець на каго‑, што‑н. Я шчыльна тулюся да халодных аконных шыб, хапаючыся рукамі за гладкую сцяну і паглынаю вачыма далёкія прасторы. Галавач.
3. Засвойваць. Скура паглынае кісларод. □ Аказваецца, свежая зялёная хвоя паглынае аміяк і ачышчае паветра. Хведаровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паглыну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак.
1. каго-што. Увабраць у сябе.
Зямля паглынула ўсю дажджавую ваду.
Горад паглынуў прыгарадныя вёскі (перан.).
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., каго (што). Цалкам захапіць чым-н.
Новая ідэя паглынула вучонага.
3. перан., што і чаго. Патраціць на сябе многа часу, затрат, намаганняў.
Работа паглынула шмат часу.
Паездка паглынула многа грошай.
|| незак. паглына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. паглына́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гіграскапі́чны, -ая, -ае.
Здольны лёгка паглынаць вільгаць з навакольнага асяроддзя.
Гіграскапічная вата.
|| наз. гіграскапі́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сарбава́ць
‘паглынаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
сарбу́е |
сарбу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сарбава́ў |
сарбава́лі |
| ж. |
сарбава́ла |
| н. |
сарбава́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
сарбу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паглына́нне ср., в разн. знач. поглоще́ние; см. паглына́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паглына́цца несов., возвр., страд. поглоща́ться; см. паглыну́цца, паглына́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гіграскапі́чны, ‑ая, ‑ае.
Здольны лёгка паглынаць вільгаць. Гіграскапічная вата.
[Ад грэч. hygrós — вільготны і skopéō — назіраю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паглына́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да паглынуцца.
2. Зал. да паглынаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)