павішча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павішчу́ павішчы́м
2-я ас. павішчы́ш павішчыце́
3-я ас. павішчы́ць павішча́ць
Прошлы час
м. павішча́ў павішча́лі
ж. павішча́ла
н. павішча́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час павішча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павішча́ць сов. повизжа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павішча́ць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; ‑шчым, ‑шчыце; зак.

Разм. Вішчаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

повизжа́ть сов. павішча́ць; паскавыта́ць, паскуго́ліць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павішчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павішчу́ павішчы́м
2-я ас. павішчы́ш павішчыце́
3-я ас. павішчы́ць павішча́ць
Прошлы час
м. павішчэ́ў павішчэ́лі
ж. павішчэ́ла
н. павішчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. павішчы́ павішчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час павішчэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)