павішча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павішчу́ павішчы́м
2-я ас. павішчы́ш павішчыце́
3-я ас. павішчы́ць павішча́ць
Прошлы час
м. павішча́ў павішча́лі
ж. павішча́ла
н. павішча́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час павішча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)