павішчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павішчу́ павішчы́м
2-я ас. павішчы́ш павішчыце́
3-я ас. павішчы́ць павішча́ць
Прошлы час
м. павішчэ́ў павішчэ́лі
ж. павішчэ́ла
н. павішчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. павішчы́ павішчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час павішчэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)