паве́сці, -вяду́, -вядзе́ш, -вядзе́; -вядзём, -ведзяце́, -вяду́ць; павёў, -вяла́, -ло́; -вядзі; зак.
1. каго-што. Пачаць весці (у 1—6 знач.).
П. дзіця за руку.
П. батальён на прарыў.
П. шашу на захад.
П. трактар па полі.
П. смыком па струнах.
П. барацьбу з недахопамі.
2. безас., каго куды. Пахіліць, пацягнуць.
Галава закружылася і мяне павяло ўбок.
3. чым. Зрабіць плаўны рух, варухнуць.
П. плячамі.
І вокам не павёў (не звярнуў увагі, ніяк не зрэагаваў на слова, заўвагу і пад.).
|| незак. паво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць (да 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паве́сці
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
павяду́ |
павядзё́м |
| 2-я ас. |
павядзе́ш |
паведзяце́ |
| 3-я ас. |
павядзе́ |
павяду́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
павё́ў |
павялі́ |
| ж. |
павяла́ |
| н. |
павяло́ |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
павядзі́ |
павядзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
павё́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
паве́сці сов.
1. в разн. знач. повести́; (отправить, направить — ещё) увести́;
п. дзяце́й у шко́лу — повести́ дете́й в шко́лу;
сце́жка павяла́ да ракі́ — тропи́нка повела́ (увела́) к реке́;
п. гаспада́рку — повести́ хозя́йство;
п. руко́й — повести́ руко́й;
п. вачы́ма (но́сам) — повести́ глаза́ми (но́сом);
2. безл. качну́ть;
галава́ закружы́лася, і мяне́ павяло́ ўбок — голова́ закружи́лась, и меня́ качну́ло в сто́рону
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паве́сці, ‑вяду, ‑вядзеш, ‑вядзе; ‑вядзём, ‑ведзяце; пр. павёў, ‑вяла, ‑ло; заг. павядзі; зак.
1. каго-што і без дап. Утварыць або пачаць утвараць дзеянне суадносна з дзеясловам «весці» (у 1–6 знач.). Павесці дзіця за руку. Павесці хворага да доктара. Павесці трактар па полі. Павесці батальён на прарыў. Павесці сход далей. Павесці смыком па струнах. Павесці канал праз пустыню. Павесці барацьбу з недахопамі. □ След.. павёў па загуменню, а далей цераз поле ў лес. Крапіва.
2. безас. Разм. Пахіліць, пацягнуць. Варта толькі няправільна ступіць, і тады цябе павязе і павядзе ўбок. Шахавец. [Шафёр:] — Павяло мяне некуды, потым штуршком быццам апусціла ў вельмі глыбокую яму. Кулакоўскі.
3. чым. Зрабіць рух. Навесці рукою. Правесці плячыма. Павесці вушамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паве́дзены поведённый; уведённый; см. паве́сці 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зліслі́віць
‘павесці сябе лісліва’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зліслі́ўлю |
зліслі́вім |
| 2-я ас. |
зліслі́віш |
зліслі́віце |
| 3-я ас. |
зліслі́віць |
зліслі́вяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зліслі́віў |
зліслі́вілі |
| ж. |
зліслі́віла |
| н. |
зліслі́віла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
зліслі́ў |
зліслі́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
зліслі́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
злібера́льнічаць
‘павесці сябе як ліберал’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
злібера́льнічаю |
злібера́льнічаем |
| 2-я ас. |
злібера́льнічаеш |
злібера́льнічаеце |
| 3-я ас. |
злібера́льнічае |
злібера́льнічаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
злібера́льнічаў |
злібера́льнічалі |
| ж. |
злібера́льнічала |
| н. |
злібера́льнічала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
злібера́льнічай |
злібера́льнічайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
злібера́льнічаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
шатну́ть сов., однокр.
1. хістану́ць, скалыўну́ць;
2. безл. хістану́ць, паве́сці ўбок;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
повести́I сов., в разн. знач. паве́сці;
он повёл го́стя в сад ён павёў го́сця ў сад;
повести́ войска́ в бой паве́сці во́йскі ў бой;
повести́ разгово́р паве́сці размо́ву (гу́тарку);
повести́ себя́ пача́ць паво́дзіць (трыма́ць сябе́); см. поводи́тьI.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
развар’ява́цца, ‑вар’ююся, ‑вар’юешся, ‑вар’юецца; зак.
Разм. Павесці сябе падобна вар’яту; раскрычацца. Часта льга было пачуць, як жанчыны крычаць на дзяцей: — Чаго вы развар’яваліся, як Пархвен каля пеўня! Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)