зліслі́віць

‘павесці сябе лісліва’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зліслі́ўлю зліслі́вім
2-я ас. зліслі́віш зліслі́віце
3-я ас. зліслі́віць зліслі́вяць
Прошлы час
м. зліслі́віў зліслі́вілі
ж. зліслі́віла
н. зліслі́віла
Загадны лад
2-я ас. зліслі́ў зліслі́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час зліслі́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)