пабунтаваць - Пошук

пабунтава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пабунтава́ць сов. побунтова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

1. Бунтаваць некаторы час. Пабунтавалі людзі і разышліся.

2. што. Разм. Зрабіць беспарадак у чым‑н., пераблытаць усё, многае. Пабунтаваць усе планы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

побунтова́ть сов. пабунтава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакуламе́сіць

‘прывесці што-небудзь у беспарадак; пабунтаваць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пабаламу́ціць

‘устрывожыць, падбухторыць каго-небудзь, што-небудзь; вы´клікаць неспакой, пабунтаваць (без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перемути́ть сов., разг.

1. (жидкость) перамуці́ць, перакаламу́ціць; змуці́ць, скаламу́ціць;

2. перабаламу́ціць; (перебунтовать) перабунтава́ць, пабунтава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum