пакуламе́сіць

‘прывесці што-небудзь у беспарадак; пабунтаваць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакуламе́шу пакуламе́сім
2-я ас. пакуламе́сіш пакуламе́сіце
3-я ас. пакуламе́сіць пакуламе́сяць
Прошлы час
м. пакуламе́сіў пакуламе́сілі
ж. пакуламе́сіла
н. пакуламе́сіла
Загадны лад
2-я ас. пакуламе́сь пакуламе́сьце
Дзеепрыслоўе
прош. час пакуламе́сіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)