паабга́рваць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабга́рваю паабга́рваем
2-я ас. паабга́рваеш паабга́рваеце
3-я ас. паабга́рвае паабга́рваюць
Прошлы час
м. паабга́рваў паабга́рвалі
ж. паабга́рвала
н. паабга́рвала
Дзеепрыслоўе
прош. час паабга́рваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паабга́рваць сов. (о многом) обгоре́ть, пообгоре́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабга́рваць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Абгарэць у нейкай ступені. Сад быў блізка, каля будынін, дык калі гарэлі ямы, то паабгарвала голле і на яблынях. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабгара́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць і паабга́рваць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -ае; -аем, -аеце, -аюць; зак.

Абгарэць у нейкай ступені.

Дрэвы месцамі паабгаралі (і паабгарвалі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паабгара́ць сов., см. паабга́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обгоре́ть сов. абгарэ́ць, мног. паабга́рваць, паабгара́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабгара́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Тое, што і паабгарваць. Паабгаралі і прысады на вуліцах, але ўжо некаторыя дрэўцы пусцілі парасткі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опали́ться разг.

1. (обжечься) абпалі́цца, мног. паабпа́львацца, абгарэ́ць, мног. паабга́рваць;

2. (о волосяном покрове, ворсе, верхнем слое) асмалі́цца, мног. паасма́львацца;

опали́ться у костра́ асмалі́цца каля́ агню́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)